Warsztaty pisarskie opowiadania

Ni

O, tak...

Twarz Pottera zbliżała się powoli. Intensywnie zielone oczy, teraz zamglone z pożądania. Lekko rozchylone, wilgotne usta, tak chętne, niemal błagające o pocałunek. Policzki pokryte lekkim rumieńcem.
Poczuł drżącą z podniecenia dłoń Pottera na swoim torsie. Opuszki palców delikatnie muskały skórę, wywołując przyjemne dreszcze.
- Profesorze… - wyszeptał cicho Potter.
- O, tak…
- Profesorze… - wyszeptał ponownie.
- O, tak…
- PROFESORZE!
Severusa ze snu wyrwał krzyk Pottera i gwałtowne szarpanie za rękaw. Mistrz Eliksirów, klnąc w duchu, zdał sobie sprawę, że zasnął w swoim gabinecie. Spojrzał pytająco, choć z wrodzoną sobie wyższością, na Gryfona.
- Co jest, Potter?
- Chciał mnie pan widzieć, profesorze? – zapytał z niechęcią chłopak.
Severus zmarszczył brwi, ale po chwili zmierzył Pottera taksującym spojrzeniem i uśmiechnął się do siebie.
- O, tak…